Welke vijver problemen lossen wij op?

Bij vijvers van verschillende afmetingen en ontwerpen die in tuinen worden aangelegd, komen we vaak problemen tegen die ons meer ergernis dan vreugde bezorgen. Dergelijke negatieve verschijnselen kunnen vertroebeling, verzilting en overmatige algen vorming zijn, die regelmatig gepaard gaan met onaangename geuren en de dood van vissen en zelfs planten.

Oorzaken van vijver ziekten

 

Een van de belangrijkste oorzaken van problemen is de ophoping en overmaat van anorganische en organische voedingsstoffen in de vijver, die via visvoer, kunstmest, stof en vallende bladeren het systeem binnendringen. De andere oorzaak zijn de omzettingsprocessen van deze stoffen. Door de microbiologische afbraak van de vele organische stoffen wordt veel zuurstof uit het water gehaald. Dit alleen al kan schadelijk zijn voor vissen, maar een groter probleem is dat deze organische materialen uiteenvallen door verrotting als gevolg van het gebrek aan zuurstof. Hierdoor ontstaan ​​giftige gassen (waterstofsulfide, ammoniak) en gifstoffen die de gehele biotoop in de vijver vergiftigen. Het voorkomt ook dat de vrijkomende voedingsstoffen worden omgezet in onschadelijke vormen of zelfs worden gebruikt. Onder deze omstandigheden wordt de ontwikkeling van hogere waterplanten en -dieren verstoord en kunnen ze zelfs afsterven. Dit betekent dat de voedingsstoffen die vrijkomen bij de afbraak alleen kunnen worden gebruikt door snel opkomende en zich vermenigvuldigende algen. In diepere meren stapelen zich vooral zweefalgen op, waardoor het water groen wordt, terwijl in ondiepere meren laagvormende, draadvormige algen zich ophopen. Met name de overmatige verspreiding van zweefalgen kan ervoor zorgen dat licht niet in diepere waterlagen kan binnendringen. Omdat algen afsterven in een omgeving met constant weinig licht, sterven ze massaal af. Dit merken wij meestal als er zich schuim vormt op het water, het wordt slijmerig en heeft een onaangename geur. Dit komt door de vorming van gas dat optreedt wanneer de dode algenmassa vergaat. Hierdoor ontstaat een giftig milieu, wat leidt tot een iets betere situatie als de verrottingsprocessen voltooid zijn (troebel water), waarin de algen zich vervolgens zeer snel weer zullen vermenigvuldigen. Alleen in de koude periode van de winter treedt er een lichte verbetering op, wanneer zowel de rotting als de voortplanting van de algen vertragen. Daardoor bezinkt het drijvende organische materiaal en vormt het een slib. In het voorjaar, als de temperatuur stijgt, begint alles opnieuw.

 

Conventionele behandeling van de problemen

 

Om het probleem op te lossen worden meestal ontsmettingsmiddelen, chloor- en oxidatiemiddelen (gifstoffen) gebruikt. Ze zijn in staat deze verrottingsprocessen en de proliferatie van algen tijdelijk te remmen, maar lossen de essentie van het probleem niet op, brengen de gezondheid van planten en dieren in gevaar en voorkomen effectief de totstandkoming van een gezond biologisch evenwicht. Door het remmen van microbiologische processen hoopt organisch materiaal zich voortdurend op. Wanneer het wordt gesuspendeerd, vormt het een troebel bruin water, en terwijl het bezinkt, vormt het een steeds dikker wordend slib. Op het moment dat de effecten van de chemicaliën verzwakken, zal zowel de rotting als de algengroei exploderen. Om slib te verminderen, is het enige dat kan worden gebruikt, afgezien van ‘stofzuigen’, het vervangen van al het water en het schoonmaken. Dit zijn arbeidsintensieve en kosten intensieve oplossingen, om nog maar te zwijgen van het feit dat het opnieuw creëren van de vijver niet automatisch het creëren van een biologisch evenwicht garandeert, zoals kan worden ervaren bij nieuw aangelegde vijvers.

 

Probiotische behandeling van de vijvers

Om deze problemen op te lossen, kan men Greenman Pond effectief gebruiken om de juiste biologische omstandigheden te herstellen. Ons product bevat een symbiotische microbiële gemeenschap die de afbraak van organische stoffen in een gunstige richting stuurt, zelfs in een zuurstofarme omgeving. Als gevolg hiervan worden in plaats van dat de dieren en planten sterven, voedingsstoffen en uiterst nuttige bioactieve stoffen voor hen gevormd in plaats van gifstoffen. Van de problemen van de vijver, namelijk: ophoping van voedingsstoffen en bederfelijke processen, op deze manier kunnen we dit laatste vermijden. Dit alleen al is voldoende om het bestaande biologische systeem van de vijver sterk te activeren op het gebied van nutriënten benutting. Hierdoor blijft de vijverbiotoop gezond, zelfs bij een aanzienlijke hoeveelheid organisch materiaal en algengroei, wat helemaal niet als een symptomatische behandeling kan worden beschouwd. Door de probiotische behandeling ontstaan ​​zeer nuttige vormen van voedingsstoffen voor planten, die leiden tot intensieve groei. Als er maar weinig vissen in de vijver zitten, vermenigvuldigt het zoöplankton zich ook snel, wat als voedsel voor de vissen dient en daardoor op een waardevolle manier wordt gebruikt.

Voor kleinere, eenvoudigere vijvers wordt de in de productbeschrijving aangegeven dosering aanbevolen in een verhouding van 1:10.000 op de watermassa, waarbij direct een voormengsel met het vijverwater (verhouding 1:10) moet worden gebruikt. Afhankelijk van de grootte van de vijver kan de hoeveelheid met een sproeier of gewoon uit een gieter worden aangebracht. Het doel is om de vijver zo gelijkmatig mogelijk te behandelen, zodat de planten er ook wat van krijgen. Voor de distributie kunnen ook circulatiesystemen en stromingen gevormd door waterlopen worden gebruikt, die ook voor een gelijkmatige distributie zorgen. Nadat de problemen zijn opgelost, moet de behandeling meerdere keren worden herhaald met tussenpozen van 2-4 weken, met een lagere dosis en frequentie. Voor grotere vijvers (groter dan 50-100 m3) kunt u advies inwinnen bij onze experts over het meest efficiënte gebruik.

Aanvullende behandelingen

Het leven van een kleine tuinvijver is bovendien ingewikkelder dan alle problemen met één wondermiddel kunnen worden opgelost. Daarom is de uiteindelijke oplossing het creëren van een evenwicht tussen de vijverdieren en hun voedingsstoffenvoorziening, waarbij het probiotische inoculant uiteraard een belangrijke rol als katalysator blijft spelen. De basis hiervoor is dat de voedingsstoffen, vissen en planten in de vijver in balans komen. Daarom moet overmatig voeren van vissen of “bemesting” van planten worden heroverwogen. Beide kunnen gerechtvaardigd zijn bij het ontwerpen van het systeem, maar langdurig en overmatig gebruik ervan zal zeker leiden tot een overdaad aan voedingsstoffen. Als er echter al een teveel aan voedingsstoffen is ontstaan ​​in vergelijking met de huidige massa aan vissen en vegetatie (zoals blijkt uit overmatige algengroei en daaropvolgende verrottingsverschijnselen), kunnen we het probleem snel corrigeren met een probiotische behandeling, en dan kunnen we overgaan tot het herstellen van de balans wijden. De middelen hiervoor zijn:

Stop met het voeren van de vissen en het bemesten van de planten. Als de vissen zich al aanzienlijk hebben vermenigvuldigd, kan het gerechtvaardigd zijn om ze gedeeltelijk te vangen, zodat er nog maar voldoende vis overblijft zodat het systeem voldoende voedsel kan produceren. Als dat zo is, zullen ze niet verhongeren, maar zal hun voortplanting stoppen en zal hun behoefte aan voedsel ook niet meer bestaan.

Planten plaatsen. Vooral in nieuw aangelegde vijvers heb je lange tijd te kampen met algenvorming, totdat de planten zich zover ontwikkelen dat ze de voedingsstoffen uit het water uit de algen halen. Het is raadzaam om zoveel mogelijk soorten te gebruiken om te bepalen welke zich het prettigst voelen (watersamenstelling, temperatuur, diepte, zonlicht, etc.). Bij het ontwerp van de vijvers moet erop worden gelet dat er voldoende vlakke plekken zijn waar de planten die zich aan de bodem vastklampen hun leefomstandigheden kunnen vinden (wortelvorming, licht). Ook kan het nuttig zijn om drijfplanten met een sterker schaduweffect of waterlelies te gebruiken, omdat het uitsluiten van licht ook de algen kan onderdrukken. De kunstmatige “drijvende eilanden” gebruiken voedingsstoffen effectief en zorgen ook voor schaduw.

Giet uit het meer. Vooral bij kleinere vijvers die een aanzienlijke verrijking met voedingsstoffen vertonen, kan het naast de probiotische behandeling een effectieve en snelle oplossing bieden als we van hieruit de tuin (bomen, struiken, groenten, gazon) voortdurend water geven en vervolgens de vijver vullen met vers water . Hierdoor kunnen we de overtollige voedingsstoffen in de tuin gebruiken en ook daar genieten van de gunstige werking van het toegevoegde probioticum.

 

Meer tips:

Introductie van verdere technologische elementen. Omdat dit een biologische kwestie is, mogen er geen chemicaliën worden gebruikt en moeten andere oplossingen worden vermeden die proberen het probleem op te lossen op een manier die vijandig is tegenover het leven (bijv. UV-lamp, filter). De werking van de circulatiesystemen helpt echter om het actieve ingrediënt in de vijver te verdelen en de voedingsstoffen naar de planten te brengen. Het is raadzaam om dit aan te passen aan de beplanting (bijvoorbeeld door het water terug te geven aan dichtere planten).

Bladeren vallen in de vijver. Dit is een van de belangrijkste bronnen van overtollige voedingsstoffen en, heel vaak, van vergiftiging van de vijver. Daarom moet er alles aan worden gedaan om de hoeveelheid te verminderen, vooral als de bladeren vallen. De bladeren moeten regelmatig van het oppervlak worden verzameld.

Seizoensgebonden taken. In het voorjaar zou je een overzicht moeten krijgen van de staat waarin de planten de winter hebben overleefd. Indien nodig moeten nieuwe worden gebruikt. In de zomer kan het gebeuren dat de planten zich overmatig vermenigvuldigen. Als hun massa als storend wordt ervaren (bijvoorbeeld in zwemvijvers), moeten ze zorgvuldig worden uitgedund. Dit moet vaker gebeuren, in plaats van zelden en veel, omdat er dan tijdelijk een overschot aan voedingsstoffen kan ontstaan, wat weer een voordeel is voor de algen. De overblijfselen van waterplanten die tijdens de eerste nachtvorst in de herfst aan het oppervlak afsterven, moeten worden verzameld voordat ze in de diepte wegzinken. De gedroogde delen boven water dienen afgesneden te worden; u dient niet te wachten tot deze in de vijver komen. In de winter is er niets anders te doen. Zowel de microbiologische levensprocessen als de levensprocessen van de hogere soorten vertragen en zelfs bij een teveel aan voedingsstoffen is er geen gevaar voor algengroei. Bij langdurige vorst kunnen er problemen ontstaan ​​als zich een ijskap vormt. Als er in de herfst veel organisch materiaal (bladeren) in de vijver terechtkomt, zullen deze langzaam gaan rotten in de diepte van de onbehandelde vijver. Normaal gesproken is dit in de kou een zeer langzaam proces en vormt het minder gevaar dan in warmer water. Als de vijver echter permanent onder het ijs komt te liggen, kan het langzame proces zoveel waterstofsulfide accumuleren dat het alle levende wezens (planten en dieren) kan vernietigen. Dit wordt pas duidelijk nadat het ijs is gesmolten, te laat natuurlijk. In vijvers die qua voedingsstoffen en biotoop in balans zijn, is de kans hierop laag, zeker als ze tijdens de vegetatiefase ook regelmatig probiotische ondersteuning krijgen. Niettemin dient u af en toe een gat in het ijs te maken of een kleine waterstroom aan te houden, ook al is het maar over een klein oppervlak (bijvoorbeeld door een kleine hoeveelheid luchtverneveling of door circulatie), zodat het ijs niet kan vervormen. volledig luchtdicht tijdens kleinere vorst.

 

Zoals u kunt zien is Greenman Pond op zichzelf geen wondermiddel voor het onderhoud van kleine vijvers; het echte effect komt tot stand in combinatie met tal van technologische elementen. In principe speelt het op biologische basis een belangrijke rol bij het versnellen en controleren van de vijver stofwisseling, maar een blijvend effect kan alleen worden gehandhaafd door het verwijderen van voedingsstoffen. Het is een belangrijk aspect dat we door het gebruik ervan ons milieu of onze eigen gezondheid niet in gevaar brengen en de staat van evenwicht niet bereiken met behulp van de middelen van de natuur in een vorm die wij wensen.