EEN VIJVER IN JE TUIN? HIER MOET JE AAN DENKEN!

Een vijver kan een mooi element van je tuin worden. Enerzijds laat het in elk seizoen een ander gezicht zien, anderzijds biedt het een natuurlijke ervaring als je de juiste omstandigheden voor de ontwikkeling van de vegetatie waarborgt. Vijvers worden steeds populairder, dus er zijn talloze tips beschikbaar voor hun inrichting. Hier hebben we de belangrijkste verzameld.

Kies de juiste locatie

Het beste is om de vijver op een relatief zonnige plek te plaatsen, maar ook gedeeltelijk beschutting te bieden. Schaduw is belangrijk bij de bestrijding van algenbloei en kan ook helpen bij het voorkomen van waterverspilling.

Verken het gebied zorgvuldig. Het is het gunstigst om de vijver te plaatsen op het natuurlijke laagste punt van de tuin, waar grondwater zich verzamelt tijdens regenval. Denk ook aan de gewenste planten, welke van hen zonlicht nodig hebben en welke de voorkeur geven aan schaduw.

Vermijd winderige plekken!

Bladeren van bomen en andere natuurlijke afbraak kunnen op een winderige dag gemakkelijk in je kleine meer belanden. Dit kan het onderhoud extra lastig maken. Afval moet altijd van het oppervlak worden verwijderd. Wacht niet te lang totdat de bladeren in het water afbreken. Als deze bladeren ook nog giftig zijn, vormen ze een groot gevaar voor het ecosysteem.

Denk ook aan de veiligheid!

Een belangrijk punt voor gezinnen met kinderen of huisdieren is ook de toegankelijkheid van de vijver. Als je in je tuinvijver dieren zoals vissen, kikkers of schildpadden een leefomgeving wilt bieden, moet ook hun juiste verzorging en rust worden gegarandeerd.

Vorm en grootte

Een vijver kan in verschillende vormen en maten worden aangelegd, er zijn geen regels. Er zijn echter twee belangrijke dingen om in gedachten te houden.

Bij het kiezen van de grootte van de vijver moet rekening worden gehouden met de beschikbare ruimte. Idealiter zou het diepste punt van de vijver minstens 2 meter diep moeten zijn.

Er moet een variabele diepte worden gecreëerd, net zoals in natuurlijke meren de waterdiepte niet altijd hetzelfde is. De vegetatie past zich dan aan aan de diepere en ondiepere punten. Het diepste punt moet in het midden zijn en het water moet rondom aan de zijkant laag blijven.

Aan de ene kant moet de vijverbodem geleidelijk omhoog lopen, net zoals bij natuurlijke kusten. Als de vijver geen natuurlijke helling of deze overgang heeft, moet een ontsnappingsroute voor bepaalde organismen worden gecreëerd. Hiervoor kunnen stenen, een helling of een stukje grond worden gebruikt.